Prośba kota

Człowieku, nie odwracaj wzroku

Przejmij się moim smutnym losem.

W wieczór Wigilii, tuż po zmroku,

Wołam do ciebie ludzkim głosem.

Nakarm mnie, przytul, weź na ręce

I chociaż trochę serca okaż.

Wiesz, że w Betlejem, tam w stajence

Nie brakowało także kota?

Z osiołkiem, wołem i barankiem,

Oglądał cuda wprost nieziemskie

Cichutką mruczał kołysankę

Słysząc kolędy betlejemskie.

Świadkiem ogromnej był dobroci

Co pojawiła się na ziemi......

Więc proszę, niechaj los mój koci,

Przy tobie w lepszy się zamieni.

Chciałbym się przy twym boku budzić...

Chcesz być najbliższą mi osobą

Wybraną spośród wszystkich ludzi?....

Dziękuję!!! Idę razem z Tobą.

Autor: Iwona Wideryńska